Αν ρωτήσετε τους δρόμους θα σας πουν. Μας έχουν πεθυμήσει. Αν ρωτάτε εμάς σας γράφουμε:

Μόλις ο ουρανός γίνει πιο γαλανός και ξαναβγούμε από τους τέσσερις τοίχους  θα κάτσουμε για πάντα έξω. Θα γυρνάμε έξω σαν αλήτες από το πρωϊ μέχρι το βράδυ. Θα δίνουμε τις παραγγελιές μας, πεινασμένοι, μέσα και έξω από αγαπημένα μας μαγαζιά. Θα ψάχνουμε καινούργια μέρη και θα παίρνουμε μία απ’ όλα τα καλύτερά τους. Με λιγότερες λέξεις θα συνεχίσουμε, από κει που σταματήσουμε, να κάνουμε αυτό αγαπάμε. Να τρώμε πάντα και τα πάντα. Να είμαστε αυτό που λέει η καρδιά και το όνομά μας. Eaters

Μέχρι κορόνα να σημαίνει και πάλι μόνο αυτό που φοράνε οι βασιλιάδες στο κεφάλι, δεν έχουμε ρίξει πλερέζες. Ούτε κάνουμε καμιά δίαιτα στην καραντίνα. Να ναι καλά τα παιδιά με τα κόκκινα. Το delivered by efood φτιάχτηκε για να φέρνει τις κουζίνες που τόσο μας λείπουν και τους λείπουμε στο τραπέζι μας. Αβάδιστα και αβίαστα στο χώρο μας. Και έρχεται η ερώτηση.

Τι παραγγέλνουν οι Eaters στο καταχείμωνο για να καταλαγιάσουν την όρεξή τους ; Τι τους κρατάει συντροφιά τα κρύα βράδια; Από ποιον περιμένουν να χτυπήσει το κουδούνι ; Τι βρίσκουν μέσα στις καφετιές χάρτινες σακούλες που ανοίγουν σαν μικρά παιδιά : Θα σας πούμε.

Ωραία να δουλεύεις από το σπίτι. ΕΙδικά αν δεν έχεις παιδιά να κρέμονται από το κεφάλι σου τα πιο κρίσιμα λεπτά εκείνου του zoom call. Μας λείπει όμως ρε παιδί μου αυτό το μεσημεριανό break στο αθηναϊκό κέντρο. Εκείνα τα ήσυχα μέρη για λίγους, μέσα στις στοές και πάνω σε ταράτσες. Οι αφανείς γωνιές που φυλάνε τα λίγα τραπέζια και τις καρέκλες τους για εκείνους που ξέρουν. Μας λείπει η κρυμμένη ταράτσα του Bread and Roses και η ευκαιρία του να φας στην καρδιά της πρωτεύουσας σπιτικό μαγειρευτό φαγητό. Εντάξει, στο 64 της Πανεπιστημίου δεν σερβίρουν πια. Όμως η κουζίνα δεν σταμάτησε ποτέ. Φτιάχνει ακόμη αυτή την απίστευτη ρεφιθαδα, από τη Σίφνο με αγάπη, μαγειρεύοντας την με μεράκι και παράδοση στη γάστρα. Συνεχίζει να ετοιμάζει ρεβίθια, πάντα στη γάστρα, με μυρωδάτο χωριάτικο λουκάνικο και πορτοκαλάκι. Ικανοποιεί το λαϊκό αίτημα για ζεστή σουπίτσα βγάζοντας φινετσάτη μανιταρόσουπα με δενδρολίβανο.

Αλλά μια που μιλάμε για μαγειρευτά φαγητά, ας ανοίξουμε τη συζήτηση. Ας μιλήσουμε για το Καπλάνι. Εκείνους τους μερακλήδες τύπους στην Καισαριανή που μας πάνε Κρήτη και στέλνουν με το παιδί την φανταστική κουζίνα της. Εμείς βάζουμε την τσικουδιά και κάτι πρόχειρες μαντινάδες.. Αυτοί βάζουν τα μοσχαρίσια μάγουλα που σιγομαγειρεύονται σε σάλτσα ντομάτας παραδίδονται στην ώρα τους με συνοδεία πουρέ ντομάτας και καπνιστής μελιτζάνας. Αυτοί βάζουν και το signature πιάτο της Λεβεντομάνας, το γαμοπίλαφο με το πληγούρι που μας κάνει να σηκωθούμε για πεντοζάλι στο σαλόνι.  

Και αφού δεν μπορούμε να πάρουμε το αεροπλάνο, τρώμε φαγητά από τον κόσμο. Σκρολάρουμε στο ιαπωνικό μενού του So So So ramen και επιλέγουμε με όλα τα δάχτυλα ramen noodles aka  Spicy Miso Beef. Όχι απλά ramen noodles. Με μοσχαρίσιο κιμά, καλαμπόκι, αυγό μπαμπού naruto, πάστα τσίλι και ζωμό βοδινού aka από τα καλύτερα πράγματα που μπορείς να φας σπίτι σου. Και επειδή δεν σταματάμε ποτέ στο ένα πιάτο ράμεν, παίρνουμε πάντα και ένα Soyu Chicken να βρίσκεται, με κοτόπουλο, ολόκληρο αυτό, μπαμπού, φρέσκο και ξηρό κρεμμύδι, φύκι και ζωμό κοτόπουλου.


Μια που φτάσαμε Ιαπωνία πως να μην πεταχτούμε και μία Ταϊλάνδη ; Πως να μην πάρουμε από το Buba στην Κηφισια; Και αν δεν μπορούμε να φάμε στον ατμοσφαιρικό χώρο αυτής της μαγαζάρας του Βορρά, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν απολαύσουμε κατ’ οίκον μια περιποιημένη Tom Kha Kai με galangal, κοτόπουλο, μανιτάρια, μυρωδικα και βότανα που δένουν με γάλα καρύδας. Ένας συνδυασμός του ξινού με το γλυκό, και του αλμυρού με το καυτερό που η thai κουζίνα μπορεί να υπερηφανεύεται ότι έχει πετύχει.

Μόλις βρούμε την άκρη με το γιν και το γιανγκ, στην πιο λάτιν και ερωτική εκδοχή μας, περιμένουμε τα μεξικάνικα πιάτα από το Dos Hermanos και φωνάζουμε αρίμπα όταν ανοίγουν μπροστά στα μάτια μας. Enchiladas με κοτοπουλο, tacos με κοτόπουλο ή κιμά έτσι μεγαλώσαμε από παιδιά που λέει και ένα γνωστό σύνθημα.

Ελλάδα, Ιαπωνία, Ταϊλάνδη, Μεξικό. Καθόλου άσχημα για καραντίνα ε; Thanks efood!