Σα βγεις στον πηγαιμό για την Πάτρα, μάθε που θα φας κρέπα

Θα ήθελα να ξεκινήσω το σημερινό μας επεισόδιο με μία δήλωση που δεν πρόκειται να συζητηθεί ποτέ και από κανέναν. Επειδή, όμως, σκοπεύω να παραμείνω πιστός στο έθιμο των Αγγελοπουλικών και ανούσιων εισαγωγών μου, προχωράω ευθύς αμέσως στο statement: Ως true παιδί της Αθήνας, έμαθα να εκτιμάω την πόλη μου και να παρουσιάζω κάθε ελάττωμα της ως προτέρημα στα ατελείωτα debate με συμφοιτητές από άλλες πόλεις σχετικά με το πιο ωραίο μέρος της Ελλάδας. Για χρόνια μπορούσα να αντικρούσω όλα τα δυνατά επιχειρήματα εναντίον της πόλης μου. Σχεδόν όλα δηλαδή. Υπήρξαν δύο επιχειρήματα που ποτέ δεν μπόρεσα να αντικρούσω και μέχρι σήμερα με πονάνε περισσότερο και από χαστούκι της Σοράγια Μοντενέγκρο:

  1. Πάντα θα αργείς στη δουλειά σου γιατί θα είναι κλειστό το κέντρο
  2. Η κρέπα στη πρωτεύουσα δε γνώρισε ποτέ την ακμή που της άξιζε

Προς Θεού, δεν λέω πως δεν υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις, απλώς στην επαρχία υπάρχει η σωστή εκτίμηση γύρω από το μεγαλύτερο underdog στην ιστορία του fast food.

Σύμφωνα, λοιπόν, με έναν πανάρχαιο μύθο που μόλις δημιούργησα, ο Θεός όφειλε να μοιράσει σε κάθε πόλη έναν βασικό λόγο για τον οποίο οι κάτοικοι θα αγαπούσαν και θα σέβονταν τη πόλη αυτή. Έτσι, στην Άγκρα έδωσε το Ταζ Μαχάλ, στο Γκόθαμ τον Μπάτμαν, στην Αθήνα το πανέμορφο κέντρο και σε ΚΑΘΕ επαρχιακή πόλη της Ελλάδος τη συνταγή για φθηνή και νόστιμη κρέπα. Βλέπεις, φίλε μου, μη ζώντας στους φρενήρεις ρυθμούς της Αθήνας, κάθε Έλληνας εκτός της πρωτευούσης είχε τον χρόνο να θεσπίσει τους δύο απλούς κανόνες της κρέπας και να δουλέψει πάνω σε αυτούς. Πρώτον, το φύλλο οφείλει να είναι τραγανό απ’ έξω και αφράτο από μέσα και, δεύτερον, η γέμιση πρέπει να είναι στη ποσότητα αυτή που μετά τη κατανάλωση της κρέπας δε θα μοιάζεις σα να γυρνάς από τη μάχη της Γκόντορ. Γιατί όσο απλή κι αν είναι ως κόνσεπτ, η κρέπα είναι για αρχόντους ρε, όχι για λινάτσες!

Yeap, αν δεν το έχεις καταλάβει μέχρι τώρα, βρίσκεσαι σε ένα νέο κεφάλαιο του φαγητοχάρτη. Συγκεκριμένα σήμερα ανοίγουμε το κεφάλαιο της πίτσας (χαχαχα, που τα βρίσκω ο κερατάς, τετραπέρατος είμαι). Σήμερα, λοιπόν, θα μιλήσουμε για κρέπες. Και συγκεκριμένα για κρέπες στη πόλη που κάθε Έλληνας φοιτητής έχει επισκεφθεί έστω και μία φορά στη ζωή του: την Πάτρα. Ναι καλά έχεις καταλάβει, κάθε πόλη που έχω επισκεφθεί την αξιολογώ βάση δύο πραγμάτων: του φαγητού και τα πόσα λάικζ θα μαζέψω στο instagram.

Και μετά από μία τεράστια εισαγωγή και μία μικρή κρίση αυτογνωσίας, σου παρουσιάζω μερικά από τα καλύτερα delivery για κρέπα στη Πάτρα! Behold!

  1. Factory flavors

Θυμάσαι τη πρώτη φορά που σου είπαν οι γονείς σου μέσα στο παιχνιδάδικο “Πάρε ότι θες, αρκεί να διαλέξεις ένα πράγμα”; Παραλίγο να εκραγεί το κεφάλι σου στη προσπάθεια να φτιάξεις τον αλγόριθμο που θα σε οδηγούσε στη βέλτιστη επιλογή. Ε, σε αυτή ακριβώς τη θέση βρέθηκα όταν είδα για πρώτη φορά το κατάλογο του Factory flavors. Κρέπες για αθλητές, κρέπες για δίαιτα, κρέπες για τριπλό μπάι πας. Θέτεις τους στόχους και διαλέγεις τη κατάλληλη. Προσωπικές επιλογές για το Hall of Fame: nuggets-bacon. Και η banoffee. Βασικά και η stoner. Oh God, my head!

2.  Constantino

Έχω αναπτύξει μια θεωρία, βάση της οποίας το καρναβάλι της Πάτρας δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια πολύ καλή δικαιολογία για όσους δεν ζουν στη Πάτρα, να την επισκέπτονται μία φορά το χρόνο για να πιουν μαυροδάφνη και για να φάνε από το Constantino. Εντάξει, λίγο τραβηγμένη θεωρία, αλλά πιάνεις το point. Το Constantino είναι για τη Πάτρα ότι το Καμπ Νου για τη Βαρκελώνη. Δεν κέρδισε άλλωστε άδικα το βραβείο του local choice 2016! Η ποιότητα και η ταχύτητα στην εξυπηρέτηση το έχουν μετατρέψει σε μία από τις πιο στάνταρ επιλογές street food στη Πάτρα. Α, κι αν είσαι από τους τύπους που βάζουν μία βιτρίνα υλικά στη κρέπα, οφείλεις να δοκιμάσεις τη κρέπα χοιρινό με χοιρινό μπριζολάκι, gouda, φρέσκα μανιτάρια, πιπεριές, τηγανητές πατάτες και σως γιαουρτιού!

3.  Mangiare

Έχοντας επισκεφθεί τη Πάτρα μόλις δύο φορές έχω μαζέψει αρκετό υλικό για να εκφέρω άποψη για τα top μαγαζιά σε κάθε είδους street food, όμως δυστυχώς δεν είχα τον απαραίτητο χρόνο να δοκιμάσω όσα θα ήθελα. Έτσι, για την ολοκλήρωση αυτής της λίστας αποφάσισα να ζητήσω βοήθεια από τους ιθαγενείς της πόλης (δεν θα κάνει μόνο ο Μηδενιστής feat). Συγκεκριμένα, δέχθηκα βοήθεια από τον φίλο Θάνο. Ο Θάνος, γέννημα-θρέμμα Πατρινός, αποτελεί το χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της μάστιγας των instagrammers που μαθαίνεις ανά πάσα στιγμή τι τρώνε και που βρίσκονται (συνήθως συνοδεία κάποιας άσχετης λεζάντας). Αποφάσισα, λοιπόν, να μετατρέψω αυτή την άχρηστη ικανότητα σε κάτι αξιοποιήσιμο. Η ερώτηση απλή: “Που μπορω να βρω τη πιο foodporn (μόνο σε αυτή τη διάλεκτο ανταποκρίνεται) κρέπα της Πάτρας;”

“Mangiare η πιο value κρέπα της Πάτρας:”

Σύμφωνα με τον μικρό κάγκουρα φίλο μας, λοιπόν, το Mangiare αποτελεί το must προορισμό μετά από έξοδο. Οι special κρέπες και τα sandwich είναι ο λόγος που το προτιμούν καθημερινά εκατοντάδες πελάτες, αλλά για να είμαι ειλικρινής, η τεράστια ποικιλία στα ζυμαρικά και οι χαμηλές τιμές ήταν ένα από τα πρώτα πράγματα που μου έκαναν εντύπωση όταν κοίταξα το κατάλογο του.

Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα για τα οποία θα εμπιστευόμουν τον Θάνο, ό,τι όμως αποτελεί κομμάτι των stories του, έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη μου. Now you know.